رابطه بافت فرهنگی، سبک های تفکر و انگیزش پیشرفت با پیشرفت تحصیلی

هدف مطالعه حاضر، شناسایی رابطه بافت فرهنگی، سبک­ های تفکر و انگیزش ­پیشرفت با پیشرفت تحصیلی دانشجویان می­ باشد. بدین منظور، با استفاده از روش نمونه­ گیری طبقه­ ای، تعداد 303 دانشجو (207 دختر و 96 پسر)  پردیس علوم رفتاری دانشگاه تهران انتخاب شدند و مورد مطالعه قرار گرفتند. برای ارزیابی متغیرهای پژوهش از مقیاس فردگرایی/ جمع­ گرایی و مقیاس فاصله­ قدرت، سیاهه سبک­ های­ تفکر (TSI) و مقیاس انگیزش ­پیشرفت (AMS-R) استفاده شد. همچنین در این مطالعه معدل دروس دانشجویان به عنوان شاخصی از پیشرفت ­تحصیلی در نظر گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل داده­ ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه گام ­به ­گام استفاده شد. یافته­ ها نشان داد که بین جمع­گرایی/ فردگرایی و سبک تفکر نوع اول و ترس از شکست با پیشرفت ­تحصیلی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد، در حالی­ که سبک تفکر نوع سوم با پیشرفت­ تحصیلی رابطه منفی و معنادار دارد. همچنین رابطه بین مولفه فرهنگی فاصله قدرت با پیشرفت تحصیلی و مولفه انگیزشی امید به موفقیت با پیشرفت تحصیلی معنادار نبود. این نتایج بیانگر نقش متغیرهای بافتی و محیطی و متغیرهای مستقل از توانایی در پیشرفت تحصیلی می­ باشند و بر لزوم شناسایی متغیرهای تاثیرگذار بر عملکرد تحصیلی تاکید می­ ورزند.